Oh, wat was ik jaloers. Echt op heel veel mensen, zelfs op diegenen
met wie ik vroeger nooit had willen ruilen. Je kent dat gevoel vast wel dat
iemand naar een mooie vakantiebestemming gaat en je denkt: ‘Dat wil ik ook.’
Het gevoel van willen ruilen. Dit gevoel had ik vaak toen het heel slecht ging
en ik mezelf echt uit het oog was verloren.
Ik zou nu voor geen goud meer willen ruilen. Waarom niet?
Omdat ik een beter maatje van mezelf en mijn lichaam ben geworden. Natuurlijk
snoep ik ook en poets ik niet altijd twee keer per dag mijn tanden, maar ik
luister wel veel beter naar mijn lichaam. Ik hou van mij! Zeer mooi liedje van
Harrie Jekkers trouwens.